Balyüzlü oğlum 37. günlükken mevlüt yapmaya karar verdik. Lohusa yorgun bünyeye fazla gelse' de tatlı ve güzel telaşlar bunlar. Bu 37 gün nasıl geçti derseniz ilk günler emzirmeydi sarılıktı sütüm geldi gelmedi derken alışma ve toparlanma süreciyle geçti. Hormonlarım ilk 10 gün çıldırmıştı resmen ağlama krizlerine giriyordum sık sık. Uykusuzluk, göğüslerin çatlaması sezeryan ağrıları derken yavaş yavaş hepsi duruldu ve 20. gün gayet iyiydim. Dışarı çıkmaya kısa yürüyüşler yapmaya başladım. Doğum sonrası duygusal bunalımlar için bence birebir, herkese tavsiyemdir eve tıkılıp kalmayın bolca açık havaya çıkın. Bu konuyu ayrı bir postta uzunca anlatacağım gelelim mevlütümüze; dualar okundu, oğlum için vatana millete hayırlı, sağlıklı, bahtı güzel ,musmutlu bir hayatı olması için bir sürü güzel dileklerde bulundum. Kucaktan kucağa gezerken okunan ilahiler eşliğinde çok duygulandım hem gözlerim dolu doluydu hemde çok mutluydum. Üniversiteden mezun olduğunu, damatlığını falan düşünemiyorum :)) Rabbim evlatlarımızın en güzel günlerini göstersin inşallah, acılarını göstermesin bizlere bağışlasın.. Sevgilerle...
0 yorum:
Yorum Gönder